Thursday, August 23, 2007

ထက္ ၾကိဳက္ေသာ အပုိင္းအစ(၂)

ငါက... ဆပ္ျပာပူေဖာင္းကုိခုိစီးျပီး
ျမင္းမုိရ္ ေတာင္းၾကီးနဲ႔ တုိက္မိမွာ
စိုးရိမ္ရွာသူ မဟုတ္ခဲ့...
ဒါေပမဲ့ ...
ေလေပြလမ္းေၾကာင္းမ်ားမွာ
တုန္ခါေဖ်ာ့ေအး
“သစၥာ” ကုိ ပဲ့တင္သံနဲ႔ ပဲ ျပန္ေပးႏိုင္ခဲ့သူ... ... ... ။


ငါ့ကုိသတ္... ငါ့ရင္ဘတ္ကုိ ထုိးခြဲေဖာက္လွန္ၾကည့္
ငါ့လက္သီးထဲမွာ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ထားတဲ့
သုညတစ္လံုးပဲ ရွိလိမ့္မယ္။


ထိပ္ထားရယ္... ... ...
ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆုိရင္...
ဂႏၱ၀င္ ပန္းပုပုိဒ္..
နန္းသံုးအကၡရာနဲ႔ ျခယ္မႈန္း
နင့္နာမည္ေလး စာသံုးလံုး ကုိ
စီရီ သီကုံး ေပးခ်င္တယ္


က်ဆံုးေတာ့မယ့္ စစ္သူရဲ အိုက
ငယ္ဘ၀က ဓားနဲ႔ ခ်စ္သူကို
ျပင္းရွ စြာ သတိရလုိက္သလုိမ်ိဳး
နင့္ကုိငါ သတိရေနတယ္... ... ...


ဟိုးငယ္ငယ္... ေက်ာင္းမေျပးတက္ခင္တုန္းက
ခေရပြင့္ ျပထားတဲ့ သခ်ၤာတစ္ပုဒ္
ငါ့ အေပၚ ခုန္အုပ္ျပီး
မင္နီေတြ ရဲခနဲ႔ သုတ္သြားဖူးတယ္။

No comments:

Discovery